Toch wel een interessante baan....

Dit is alweer verhaaltje nr. 9! Wat gaat de tijd toch snel. Volgens mijn “motivator” zijn er al weer 58 dagen voorbij en zijn er nog 126 te gaan! Op 24 september zit ik al weer op 1/3 van de uitzending. Zoals ik al zei; de tijd vliegt voorbij. Best lekker, helemaal in de wetenschap dat ook het verlof eind oktober elke dag dichterbij komt.
Zaterdag waren er de normale meetings en in de middag was het de bedoeling dat ik met ons CPO team naar het Ministry of Finance zou gaan. CPO staat voor Contracting & Procurement Oversight en dat zijn de mannen die de Afghanen die werken op het Ministerie van Financien assisteren bij het opzetten van transparante en controleerbare processen om contracten af te sluiten en materiaal (bijv. gevechtslaarzen, uniformen etc.) te kopen. Helaas ging dit vanwege de nog steeds aanwezige (en als serieus ingeschatte) dreiging niet door en moest iedereen, tenzij mission essential, binnen blijven.
Zondag was het extreem vroeg op (06.30u) omdat ik chinees vrijwillig was ingeschreven voor de Canadian Army Run. Deze run is ter ere van de omgekomen en gewond geraakte Canadeze militairen en is in Canadaz elf mateloos populair. Er doen in de grote steden duizenden Candezen mee en er wordt veel geld ingezameld voor revalidatieprogramma’s ed. Omdat mijn directe chef een Canadese kolonel is, omdat onze senior onderoffier een Canades Sergeant-majoor is en organisator van het geheel was en omdat (en dat was misschien wel het belangrijktse argument) onze hele afdeling meedeed kon ik natuurlijk niet achterblijven. Er moest 9 rondjes worden gehold, in totaal 5 km, en vanwege het aanvangstijdstip was het nog redelijk koel. Na afloop kreeg iedereen een t-shirt maar er was iets mis gegaan in de distributie en dus waren er alleen dames shirts in dames maten ter beschikking. Nu ben ik best al wel behoorlijk afgevallen maar toch nog niet zoveel dat ik in een dames maatje L pas dus die heb ik maar weggegeven. Na te hebben gedoeuched was het verzamelen in de DFAC alwaar we met de hele ploeg heerlijke pancakes met echte orginele Canadase Maple Syrup hebben gegeten (zie foto).
Maandag was de grote dag voor ons CSO team omdat voor het eerst in de geschiedenis het Ministerie van Defensie een Counter Corruption Conference zou organiseren en zij daar vanaf het eerste begin bij betrokken waren en alles min of meer samen met de Afghanen hadden voorbereid. CSO staat overigens voor Civil Society Outreach en dit team heeft als taak om door middel van het enthousiasmeren (en coachen) van Civil Society Organisations (CSO’s) te proberen de Afghaanse overheidsinstellingen kritisch te volgen en overal waar maar mogelijk aan te dringen op eerlijkheid, transparantie, geen vriendjespolitiek, niet betalen voor een baan etc. etc.
De conferentie werd gehouden in het Chai House midden in het complex van de MoD. Je moet je voorstellen een oase van groen met veel bomen, rozenstruiken, grasvelden midden in de Green Zone (zie foto’s). Naast ons eigen team waren veel ISAF Advisors aanwezig. Aan Afghaanse kant vertegenwoordigers van de verschillende CSO’s, de Minsiter van Defensie himself en welgeteld (hou je vast) twee 4-ster generaals, zeven 3-ster generaals, zestien (!!) 2-ster generaals en ook nog twee 1-ster generaals (deze laatste waren voor het inschenken van de koffie en het aanschuiven van de stoelen, grapje). Kortom, een best wel high level conferentie dus. De Minister opende het geheel en had 10 minuten spreektijd (omdat hij naar een zitting van het Kabinet moest). Uiteindelijk werd dit, geheel volgens de Afghaanse traditie, 40 minuten. Van alle (Afghaanse) sprekers daarna was er niet één die zich aan de tijd hield dus het geheel liep gigantisch uit. En de hele tijd zaten wij met onze oortjes in omdat alle Afghaanse voordrachten simultaan vertaald moesten worden. In de middagpauzewas er weer een fantastische (door ISAF betaalde) lunch die uiterst comfortable in de schaduw van de bomen en die heerlijke tuin werd opgepeuzeld (zie foto’s). ’s Middags was er nog een informele ronde tafel discussie en toen was iedereen zo gaar als een kontje. Toch een uiterst nuttige dag die ons waarschijnlijk weer een stapje dichterbij het terugdringen van corruptie heeft gebracht (maar misschien ben ik op dit vlak wel een tikkeltje te optimistisch omdat ik zeker weet dat er onder die 27 aanwezige generaals er een aantal zijn die, laat ik het voorzichtig brengen, wel heel erg goed voor zichzelf zorgen).
Dinsdagochtend was het weer niet mogelijk om buiten de poort te verplaatsen. Eerst wist niemand eigenlijk waarom dit niet mogelijk was maar al snel werd bekend dat de President of Afghanistan (hier afgekort met POA), Mr. Hamid Karzai himself, een toespraak zou houden op de Afghaanse tv en omdat de studio recht tegenover de hoofdpoort van HQ ISAF ligt kon / mocht niemend er in of uit. Gelukkig was dit ’s middags wel mogelijk en konden we met alle Teamchiefs, onze Deense Generaal, de Canadese kolonel en ondergetekende naar Eggers om een nieuw aangekomen Amerikaanse 2-star general te briefen over onze werkzaamheden. Ze noemen dat heer een “Deep Dive”. Zodra men hier een onderwerp iets beter wil beschouwen wordt er een CoC (Council of Colonels) bij elkaar geroepen en doen ze een “Deep Dive” (soms noemen ze het zelfs een three-sixty degree Deep Dive!) Leuke jongens die Amerikanen!
Woensdag moest ik in m’n eentje naar Eggers omdat mijn Canadese kolonel met z’n haren in de fik, en handstand overslag net bezoek van de Canadese Minister van Defensie en de Chef Defensiestaf moest begeleiden. Omdat je lopend niet in je eentje naar Eggers mag toch maar even met onze Amerikaanse Staf-sergeant en de (gepansterde en ge-airco’de) auto gegaan. Prima meeting en ik was dit keer de enige niet Amerikaan. Aan het einde van de middags lekker een uurtje spinnen (om de spierpijnvan die 5 km kwijt te raken) en daarna nog lekker een uurtje gewerkt.
Donderdagavond was er een klein conflictje. In de nederlandse NSE was een Poker clinic met (alcoholvrij) bier en Pizza’s en op het dak van Canada House was er een BBQ en werd alvast afscheid genomen van 2 Canadeze collega’s die ons aan het einde vd maand gaan verlaten. Gelukkig begon de clinic (en de belangrijker de pizza’s) een uurtje eerder dan de BBQ dus ik kon van beiden stiekem een beetje mee snoepen.
Vrijdag was het weer mijn beurt om de kamer uit te soppen. Daarna weer lekker in de volle zon een uurtje volleybal en de rest van de middag twee meetings. Daarna ’s avonds de Keek op de Week met deze keer, in het kader van de “Keek in de Keuken” een presentatie van mij over wat mijn afdeling zoal doet (eens in de zoveel tijd wordt iemand gevraagd om "ter leringhe ende vermaek" iets over zijn of haar werk te vertellen). Na afloop nog een paar lekkere stukjes echte Hollandse frikandel en toen was het tijd om naar de kamer te gaan om het verhaaltje te plaatsen. Toch nog even snel met Loesje gefacetimed (en daarna ook nog met collega van Keulen om wat laatste nieuwtjes uit te wisselen) en dus kon het gebeuren dat de wekelijkse update is later dan normaal op de site werd geplaatst. Het is hier nu 23.00u geweest. Tijd om m’n mandje op te zoeken. Allemaal een fijne week en tot volgende week. Groeten,
HJ