Opnieuw de poort uit!

Dag luitjes in Nederland of waar dan ook. Hier mijn wekelijkse vrijdag update vanaf het ISAF HQ in Kabul. Opnieuw een beetje later dan normaal maar het zijn momenteel hectische dagen hier. Veel bezoekers (die gelukkig op een prima manier door mijn JVB Action Officers door heel Afghanistan worden begeleid) veel te doen op het Hoofdkwartier zelf en als klap op de vuurpijl het besluit om nog even een Commanders Conference te organiseren. Voor ik wat meer over deze Conference vertel wil ik eerst even de spelers van het Nederlands Militair Golfteam feliciteren die zich voor het Militaire WK in Namibie eind dit jaar hebben gekwalificeerd. Boudewijn, Ed, Marnix, Job, Arjan, Niels, Marleentje en natuurlijk good old Jan goed gedaan en maak er een prima toernooi van! Ontzettend jammer dat ik er niet bij kan zijn maar zoals een Oud Hollands gezegde al aangeeft; "Zaken gaan voor het meisje" Ook de teamleiding, Gijs en wederom Jan, complimenten voor de soepele wijze waarop de selectie uiteindelijk heeft plaatsgevonden. Dat is wel eens anders geweest in voorgaande jaren.
Terug naar de Conference. Generaal McChrystal heeft besloten om binnenkort een conference voor al zijn ondercommandanten te organiseren waarin hij de Strategic Assessment en zijn intend voor deze missie nog eens goed wil toelichten. Niet alleen zijn alle NATO-ISAF commandanten uitgenodigd, ook hun Afghaanse counterparts zijn van de partij. Je begrijpt dat dit een enorm georganiseer is en omdat Chief ISAF JVB verantwoordelijk is voor de goede gang zan zaken (niet de inhoud maar wel het randgebeuren) ben ik er zo ongeveer 24 uur per dag mee bezig. Als ik straks terug ben kun je me inhuren als "weddingplanner". Gelukkig wordt het evenement niet op ons Hoofdkwartier gehouden (zou trouwens ook niet kunnen want zoveel mensen tegelijk kunnen we hier niet eens hebben) maar in Bagram. De staf van het HQ in RC(E) en het JVB team daar helpt goed mee dus dat scheelt. Het betekende wel dat ik gisteren als vertegenwoordiger van het ISAF HQ op verkenning moest naar Bagram en dat betekende dus de poort uit en vliegen. Extreem vroeg in de ochtend met MOVCON naar KABUL International Airport (KAIA) en daar inchecken. Hoewel inchecken? Het enige wat ik had was een mailtje met vertrek en aankomsttijden en toen ik deze liet zien zei de Engelse juuffrouw; "loopt u maar door naar de andere kant vh gebouw, zoek een stoel en als de heli aankomt kunt u er gewoon naar toe lopen". En dat klopte precies. Ongeveer op het afgesproken tijdstip landen er 2 Blackhawk heli's (ze moeten altijd met z'n 2n vliegen) en kon ik instappen. Vervolgens een super gaaf vluchtje met de deuren open en van die gunners die links en rechts met hun mitrailleurs naar buiten kijken. Het gekke was dat we 2 avonden hiervoor met een aantal naar de film "Blackhawk down" (is echt geen grap!!) hadden zitten kijken dus dat gaf het geheel toch wel een sinister tintje. Ontzettend gaaf om het Afghaanse landshap onder je te zien. De Quala's met hun muren waar de mensen wonen en de stukken groen, afgewisseld door hele grote stukken woestijnachtig maanlandschap (zie foto's). Toen ik 's avonds terugvloog was het donker en kon ik in sommige Quala's kleine petroleumlampjes en soms een soort van kampvuurtje zien. Electriciteit hebben ze in die delen van Afghanistan niet en het is fascinerend om te zien hoe donker het dan kan zijn in zo'n groot uitgestrekt land. Soms zag je een paar koplampen van een auto maar omdat er geen wegverlichting was leek het wel of hij zo door het terrein reed. Ook is het heel raar om over een berg te vliegen en plotseling de hoofdstad Kabul te zien liggen wat wel helder verlicht is (tenminste het Centrum). Het zette me trouwens ook aan het denken want voordat we in dit land zover zijn dat in deze boerderijen electriciteit, riolering etc. is zijn we denk ik wel wel een paar jaar verder. Maar goed, daarvoor zijn we uiteindelijk hier. Om ongeveer 22.00u was ik gelukkig heelhuids terug op het HQ en na uiteraard nog eventjes met Loesje te hebben gebeld om te zeggen dat alles goed was had ik niet echt moeite om in slaap te vallen. gelukkig kon ik vandaag een klein beetje uitslapen tot 07.30u (vrijdag "low ops" dag) maar daarna was het alweer vol an de bak. Om de stress een beetje kwijt te raken vanmiddag lekker een uurtje gespint onder leiding vd Nederlandse sportinstructeur dus ik ben weer helemaal klaar voor de week die komen gaat.
Beste mensen, ik ga weer aan de slag. Tot volgende week en pas goed op jezelf, dan zal ik dat hier ook doen.
Groeten HJ