Verlof!!

Goedemorgen lezers en lezeressen. Omdat ik lekker van mijn verlof aan het genieten ben en dus tijd in overvloed heb is hier, veel eerder dan jullie van mij gewend zijn, mijn wekelijkse bijdrage. Ik heb er nog even over gedacht om deze 2 weken over te slaan maar omdat de verlofperiode eigenlijk onlosmakelijk met de hele uitzendperiode verbonden is ben ik toch maar even achter de computer gekropen om een stukje te schrijven. Toch wel heel fijn om weer even van je gezinnetje en van alle luxe te kunnen genieten. Nu kan ik niet zeggen dat we in Kabul onder extreem primitieve omstandigheden leven, maar om weer in je eigen bedje te liggen met het vertrouwde geluid van Loesje naast je (ipv een verkouden en licht snurkende Belgische collega overste) is toch wel weer lekker. Ook 's ochtends even niet in de rij te hoeven staan voor de douche of met je dienblad in de eetzaal rond te schuifelen heeft wel wat. En dan heb ik het nog helemaal niet over het bokbiertje, het witte wijntje, de open haard en de gezellige lekkere hapjes die 's avonds op tafel staan.
Even over de reis. Zondagochtend om 05.00u Kabul tijd (= 02.30u NLD tijd)door het Close Protection Team opgehaald en naar het militaire deel van KAIA gebracht. Daarna de incheckprocedure. We vlogen weer, net als de heenvlucht, met een gigantisch Amerikaans C-17 militair transport vliegtuig. Net als bij een gewone civiele vlucht kregen we een soort van geplastificeerde iets wat de boarding card moest voorstellen. Ook moesten we in opdracht van de Italiaanse Militaire Caribinieri (je kent ze wel; bruin verbrand, stoppelbaardje, opgestroopte mouwen, reflecterende zonnebril) allemaal onze zakken leegmaken en de broekriem verwijderen. Aan mij werd zelfs nog op strenge toon gevraagd of ik een mesje in mijn handbagage had zitten. Een Engelse reisgenoot, die vergeten was zijn leatherman van zijn koppel te halen, moest deze alsnog in zijn rugzak bestemd als ruimbagage opbergen. Wie schetst mijn verbazing toen ik vervolgens in het vliegtuig tegenover een collega militair zat die nog gewoon zijn pistool (met bijbehorende munitie!?) om had en dat de pallet met onze ruimbagage gewoon binnen handbereik voor iedereen lag. So much for security. Hoezo interessant doen? Uiteindelijk een prima vluchtje gehad. Om ca. 13.30u geland op de Amerikaanse vliegbasis Rammstein (in Z-Duitsland) en toen met een busje wat voor ons klaar stond naar Munster gebracht alwaar ik om 19.00u -na een reis van ongeveer 18 uur- Loes, Martijn en natuurlijk Bobby in de armen kon sluiten. Best wel een lange reisdag, maar wel lekker in 1 keer terug. Snel naar huis gereden (toch wel apart strepen op de weg, straatverlichting en weggebruikers die zich aan de regels houden), lekker onder de douche, sinds lange tijd weer een spijkerbroek aan (die toch wel heel erg ruim zat!) en toen met z'n drietjes van een heerlijke maaltijd aan een mooi gedekte tafel genoten. Het rode wijntje smaakte nog voortreffelijk.
Gelukkig werken de weergoden deze week ook mee. Dinsdag lekker met z'n drieen naar golfbaan waar Martijn meteen z'n kans greep en voor het eerst overtuigend van zijn vader won in een Matchplay wedstrijd. Heb ik in elk geval iets om aan te werken als ik volgend jaar februari weer thuis ben.
En wat is het dan raar als je hoort dat er afgelopen woensdag weer aanslagen in Kabul worden gepleegd terwijl jij lekker met verlof bent. Een UN guesthouse aangevallen (in de wijk vlak achter het Hoofdkwartier) en zelfs raketten afgevuurd op het Serena Hotel (en dat is nu net het hotel waar wij alle belangrijke gasten onderbrengen als er geen plek meer is op het Hoofdkwartier). Heel apart, al moet ik zeggen dat het je toch minder doet als je er zo ver vandaan bent. Ben benieuwd wat er allemaal gaat gebeuren als de run-off van de verkiezingen worden gehouden volgende week. Voorlopig denken we daar maar niet aan en genieten we nog lekker van ons verlof. Lekker een uur met de hond langs de Dinkel wandelen, zaterdag naar de markt in Enschede, golfen, uit eten kortom allemaal dingen die eigenlijk heel normaal zijn maar die je des te meer waardeert als je het een tijdje hebt moeten missen.
Lieve luitjes, voor deze week weer genoeg geschreven. Loes heeft verse Duitse Brotchen met Aufschnitt gehaald dus daar gaan we maar eens even van genieten.
Pas goed op elkaar en wellicht tot volgende week vrijdag.
Groeten, HJ