The day after the elections

Het is weer vrijdag, dus Low Ops dag en dus heb ik weer tijd voor een korte update vanuit Kabul. De verkiezingen zijn achter de rug en iedereen is behoorlijk opgelucht dat het naar omstandigheden erg rustig is gebleven. We waren op alles voorbereid (pistool op de heup, helm en scherfvest bij de hand) maar het bleek allemaal niet nodig. Gelukkig maar. Nu maar wachten op de uitslag en hopen dat Karzai in de eerste ronde gewonnen heeft (anders begint het hele circus weer opnieuw). Vanmiddag mijn eerste Memorial Service meegemaakt. Bij de aanslag op de colonne die naar KAIA reed om water te halen (voor het geval het HQ zou worden afgesneden) zijn een aantal Britten gewond geraakt en is een Amerikaanse Master Sergeant van 59 jaar omgekomen. Ontzettend indrukwekkend!! Op zo'n moment wordt je met de neus op de feiten gedrukt en besef je dat het hier geen schoolreisje is. Volgende week zou hij 60 zijn geworden. Hij was hier al sinds vorig jaar juni en in december zou hij naar huis zijn gegaan. Hij was al lang en breed Opa, 4x in Vietnam geweest en al 14 jaar met pensioen. Toen hij werd gevraagd om weer in dienst te komen om naar Afghanistan te gaan had ie daar geen problemen en dat terwijl hij ook van zijn welverdiende pensioen had kunnen genieten. Het kan soms raar lopen. Met name het laatste deel van de ceremony waar zijn directe commandant appel hield over zijn group en alle namen werden opgeroepen. Toen hij bij de naam van Sergeant C. was aangeland kwam er geen antwoord en nadat hij drie keer de naam van de overledene had geroepen was het voor iedereen duidelijk. De rillingen lopen me terwijl ik dit typ weer over de rug. Maar goed, het leven gaat door en dus focussen we ons weer op het werk.
Met mij gaat alles goed en het is elke keer weer leuk om jullie reacties te lezen. Ga zo door! Nu luitjes, dit was het weer voor deze week. Tot volgende week vrijdag voor de volgende update.
Groeten, HJ